VELİ GÜVEN - KÖYÜMÜZÜN BİLGİLERİ

Çağşak köyü'nün 300 senelik bir geçmişe sahip olduğu bilinmektedir . Köyümüz yaklaşık olarak 1700 yıllarında 30 aile grubu tarafından kurulmuştur.Köyümüzün kökeni Musul'a kadar gitmektedir. Musul'dan Nusaybin(Çağçağ) mevkine, oradanda Aydın, Sivas, Çorum, Malatya, Kayseri ve diğer illere göç etmişlerdir. Cografi yapısı olarak Urlu dağının eteklerinde yer alır.Çorum'a 42 km. Sungurlu'ya 30 km. Ankara'ya 200 km. uzaklıktadır. Başlangıçta gelip Çağşak’a yerleşen bir kaç aile daha sonra köyden ayrılarak evci ortakışla köyünü kurarken, bir kesimi de Yeniköye göçmüştür. Köyün rakımı tahminen 900 m (Kartal tepesi 1700 m) civarındadır. Köyümüzde karasal bir iklim egemendir. Kışları çok soğuk geçer. Yağışı kışın kar olarak,ilkbahar ve sonbaharda yagmur olarak alır. Kar yağışının yoğunluğu ve köy yerinin çanak şeklinde olması dağlara düşen bu kar nedeniyle oluşan sulardan dolayı, ilkbahar ve yaz mevsimleri yeşil bir örtüye bürünmektedir. Yayla ve meraları olan bir köy olup,bol çiçekli bir alana sahiptir. Bu coğrafi yapı hayvancılık ve arıcılık yapmaya son derece uygundur. Köyümüzün büyük bir alanı ormanlıktır. Bu ormanlar çam,meşe, ardıç ağaçlarından oluşmaktadır. Bunun yanın da yabani armut,fındık,karamık, gibi ağaç türleri de bulunmaktadır.Başlıca ürünler üzüm, buğday,fasulye, domates,salatalık, kabak soğan, elma, armut, erik ve ceviz yetişmektedir. Köyümüzde MTA'nın yaptığı araştırmalara göre,40-50 ton bakır madeni rezervine rastlanılmıştır. Eskiden köydeki evler bir veya iki oda, bir avlu ve ihtiyaca cevap verecek ölçüde samanlık ve ahırdan oluşmaktaydı. Ozamanlarda çimento malzemesi olmadığından dolayı, evlerin yapımında taş ve dolgu malzemesi olarak samanla çamur karıştırılıp bloklar halinde kerpiç elde edilerek evlerin duvarları yapılırmış. Evlerin üstü ise köyde yetişen ardıç,meşe ve çam ağacından yapılarak damların üzeri çorak toprakla kaplanırmış. Bu nedenle evlerin içi yazları serin, kışları ise sıcak olurmuş.Zamanımızın köy evleri ise, artık betonarmedir. Bunlar tek katlı ve dubleks olarak yapılmaktdır. Köylü rençberlik aletlerini (Karasaban,Kağnı,Dirgen,Yaba) kendi çabaları ile yapmaktaymış.Yemek yedikleri ve pişirdikleri kazan, tava ,kap ve tencereleri en yakın il olan Çorum'dan temin ederlermiş. Köyümüzün en büyük geçim kaynağı hayvancılıkmış.Köyde hayvancılığın kendine göre riskleri vardı. Hastalıklar yanında bakım ve koruma ayrı masraflar getiriyordu. Bölgede kış Nisan,Mayıs ayına kadar sürdüğünden dolayı, hayvanların beslenmesi de köylüye sıkıntı yaşatırmış. Köyde 1960 yıllarından sonra yurtdışı ve yurt içi göçler başlamış.Bu nedenle köyde yaşayan çok az bir nüfus kalmıştır. Bu nüfus halen rençberlik ve hayvancılıkla geçimini sağlamaktadır.2003 yılından beri köye dönen emekliler yeni evler yaparak tekrar köyde yaşamaya başlamışlardır.Köyde İlköğretim okulu olmasına rağmen,yeterli sayıda öğrencinin olmaması nedeniyle,kapalı durumdadır.Köyümüze 2006 yılında kadastro gelmiştir.Kanalizasyon alt yapısı yapılmıştır.Köyün yolları sürekli açık olup,birkaç yılda bir asfaltlanmaktadır.Köyümüzde yaz aylarında Ankara'da bulunan çağşak derneği tarafından yaylada şenlikler düzenlenmektedir.Bu şenliklere Ankara ve Çorum'da bulunan çağşaklılar gelmektedirler.Köyümüzde bulunan Abidinağa türbesi çevre köylerinde adak kurbanlıklarının kesilip,pişirilip hepbirlikte yenildiği bir mekan durumundadır. Çağşak köyü Kayseri (Sarız),Tarsus ,Bolu ve Nevşehir illerinde bulunmaktadır.Bu köylerle bir kanbağımızın olup olmadığı konusunda herhangibir somut araştırmalar